بهار (شهر): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Goodarz Irani (بحث | مشارکت‌ها)
جز بهار (شهر) میان ویکی
Goodarz Irani (بحث | مشارکت‌ها)
جز بهار (شهر) اصلاح
خط ۷۳: خط ۷۳:


[[رده:شهرهای ایران]]
[[رده:شهرهای ایران]]
[[en:Bahar, Iran]]
[[en:Bahar,Iran]]

نسخهٔ ‏۱۶ مارس ۲۰۲۰، ساعت ۱۳:۴۵

بهار یکی از شهرهای مرکز استان همدان، در ۱۵ کیلومتری شمال آن قرار گرفته‌است. سابقه تمدنی آن طی کشفیات باستان‌شناسی به هزاره دوم پیش از میلاد مورخ است ولی زبان و گویش آن بیش از سابقه تمدنی آن است.

Mens 1900.jpg
Colored dice with white background
ستارخان راست باقرخان چپ، مهمان بهاریان
Colored dice with white background
مردان کلاه پهلوی
Colored dice with checkered background
باغات در شرف ویرانی
Colored dice with white background
بُستانکاری
Colored dice with white background
پل مواصلاتی میان دهکده‌ای

گفتاوردها

  • سهم عمر «فرهنگ عامیانه بهار»
    • قدما را عقیده بر این بود که لک‌لک یک سال و زاغ ۱۰ سال عمر می‌کند. بعد از خلقت موجودات نوبت سهم عمر آنها رسید و خداوند عمر یک‌سال و عمر ۱۰ سال را به زاغ و لک‌لک داد تا خودشان بین خود تقسیم کنند. زاغ موذی بود به لک‌لک گفت یک‌سال را می‌خواهی یا ۱۰ سال را؟ ولی نحوه سخن را طوری ادا کرد که یک‌سال طولانی و ۱۰ سال خیلی سریع تلفظ گشت. لک‌لک به خیال اینکه یک‌سال بیش از ۱۰ سال است گفت من یک‌سال را می‌پذیرم و چنین شد که زاغ ۱۰ سال عمر دارد و لک‌لک یکسال [۲].
  • آت‌دوو «فرهنگ عامیانه بهار»
    • اصطلاحی بسیار کهن از قدیمی‌های این دیار. این اصطلاح دو کلمه‌ای یعنی: هر چی تو دستت هست، بیانداز و بلندشو مؤدب بایست. آتدوو در اصل سواره‌ای بود از طرف دولت ترجیحاً مأمور مالیات یا مأمور امنیت. زارعین هنگام کار بر سر مزرعه؛ ناگاه یکی متوجه سواری می‌شد که بسوی آنها می‌آید با دلهره و نگرانی به دیگران ندا می‌داد: آتدوو! یعنی بیانداز و بلندشو خبردار بایست مأمور حکومتی به جانب ما می‌آید.
  • جِـُمّع آشقامِه
    • یعنی عصر جمعه؛ از گذشته‌های دور تا همین دوره معاصر که ساعت و تقویم رایج شد، مردم بهار رسم خاص در روزشماری، ماهشماری و سالشماری داشتند. وقتی گفته می‌شد عصر جمعه منظور عصر روز جمعه نبود بلکه عصر پنج‌شنبه را عصر جمعه حساب می‌کردند. مثلا آغاز روز جمعه از ظهر پنجشنبه شروع و در ظهر جمعه آغاز روز شنبه بود[۳]. در حال حاضر هم عصر پنج‌شنبه را عصر جمعه می‌گویند و به سر مزار مردگان می‌روند ولی این فرهنگ کم‌کم توسط نسل جدید منسوخ می‌گردد.
  • بیرام آشقامه
    • یعنی عصر نوروز؛ طبق روال کهن، از اوایل اسفندماه تا آخر اسفندماه بیرام آشقامه یا عصر نوروز حساب می‌شود و مردم در همین بازه زمانی در تداراک تشریفات نوروز هستند. در گذشته فقط لباس‌نو نشانه استقبال از نوروز بود و سایر تشریفات مانند تنقلات از اندوخته مایحتاج سالانه برداشت‌می‌شد. تخم‌مرغ رنگی، سنجد، تخمه، گردو، مویز، بادام، و سمنو از اجراء مهم سفره هفت سین بود.

جستارهای وابسته

پانویس

  1. چرچی‌ها افرادی بودند که برخی احتیاجات مردم روستا و شهرهای دور و نزدیک را تأمین می‌کردند و این کار اغلب با چارپا و گاری انجام می‌گرفت گاهی مواقع هم بیش از یک ماه این سفرها بطول می‌انجامید
  2. مجموعه‌ دانشی از باورهای مردم قدیم این دیار در بر می‌گرفت ولی با گذشت زمان این عقاید از اذهان ذوده می‌شود.
  3. در واقع طبق این تقویم کهن ذهنی، طلوع امروز از وقت اذان ظهر دیروز آغاز می‌شود.


پیوند به بیرون

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ
ویکی‌سفر مقاله‌ای دربارهٔ
در ویکی‌نبشته موجود است: