خانه (رمان): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۹: | خط ۹: | ||
{{ویکیپدیا}} |
{{ویکیپدیا}} |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
[[رده:آثار ادبی]] |
|||
[[رده:رمانهای آمریکایی]] |
نسخهٔ ۷ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۰۳:۲۰
خانه (به انگلیسی: Home) رمانی از مریلین رابینسون که در سال ۲۰۰۸ منتشر شدهاست. برندهٔ جایزهٔ اورنج برای داستان سال ۲۰۰۹ شدهاست.
گفتاوردها
- «چرا خانهٔ به آن محکمی تا این حد به نظرش متروک و غمگین میآمد؟ با خودش گفت حتماً عیب از نگاه منه. هنوز هم، هر هفت فرزند خانواده هر وقت که میتوانستند به پدر سر میزدند، تلفن میکردند و پیغام، هدیه و گریپ فروت میفرستادند.»[۱]
- «به بچههایشان، از زمانی که توانستند مدادشمعی دست بگیرند و خط خطی کنند، یاد داده بودند که پدربزرگ و پدر پدربزرگ را به خاطر داشته باشند. اهالی شهر، بچهها و نوههای باوفایشان به پدرش سر میزدند و اگر کشیش منطقه به دادش نمیرسید توانی برایش باقی نمیگذاشتند. دست آخر به ایمز میرسیم، رفیق شفیق پدر، همان که پدرشان سالها بی چون وچرا تسلیمش بود.»
- «اومدی خونه که بمونی گلوری. بله! گلوری دلش گرفت. پدرش ذوق کرده بود، بعد چشمهایش پر از اشک شد، دلش سوخت و این بار جور دیگری گفت «دست کم این دفعه که یه مدت می مونی مگه نه؟» بعد عصایش را به دست ضعیف ترش داد و ساک گلوری را از دستش گرفت. گلوری در دل گفت، خدایا، خدای بزرگ… تازگیها همه دعاهایش اینطوری شروع میشد، همین طوری هم پایان مییافت.»
منابع
- ↑ مریلین رابینسون، خانه، ترجمهٔ مرجان محمدی، انتشارات آموت، ۱۳۹۵.