آقابزرگ تهرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
←دربارهٔ او: ابرابزار |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''محمدمحسن بن علی تهرانی''' شهرت‌یافتهٔ فراگیر به '''آقابُزُرگ تهرانی''' با لقب ''[[w:شیخ|شیخ]]'' (۶ آوریل ۱۸۷۶، [[تهران]] - ۳ مارس ۱۹۷۰، [[نجف]]) فقیه شیعه، محدث، تاریخ‌نگار، کتاب‌شناس و دانشنامه‌نویس [[ایرانی]] بود که از ۱۸۹۷م در [[عراق]] ساکن شد و برای اثر ۲۹ جلدی‌اش با عنوان ''[[w:الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعة إلی تصانیف الشیعة]]'' شهرت علمی دارد. |
'''محمدمحسن بن علی تهرانی''' شهرت‌یافتهٔ فراگیر به '''آقابُزُرگ تهرانی''' با لقب ''[[w:شیخ|شیخ]]'' (۶ آوریل ۱۸۷۶، [[تهران]] - ۳ مارس ۱۹۷۰، [[نجف]]) فقیه شیعه، محدث، تاریخ‌نگار، کتاب‌شناس و دانشنامه‌نویس [[ایرانی]] بود که از ۱۸۹۷م در [[عراق]] ساکن شد و برای اثر ۲۹ جلدی‌اش با عنوان ''[[w:الذریعه الی تصانیف الشیعه|الذریعة إلی تصانیف الشیعة]]'' شهرت علمی دارد. |
||
[[پرونده:Aqabozorg.jpg|بی‌قاب|چپ]] |
[[پرونده:Aqabozorg.jpg|بی‌قاب|چپ]] |
||
== گفتاوردها == |
|||
* «با أبناءِ تجّار و اعیان هیچ وقت مربوط نشدم، تقید به لباس و خوراک نداشتم، هر چه بود می‌پوشیدم و هر چه حاضر بود در خانه می‌خوردم؛ فقط کتاب که اسباب کار طلبه بود، مهیا می‌کردم.» [http://iscq.ir/?part=menu&inc=menu&id=231 منبع] |
|||
== دربارهٔ او == |
== دربارهٔ او == |
||
* «دارای قریحه‌ای سرشار و ذهنی وقّاد و حافظه‌ای قوی بود. او تسلطی فراوانی به مسائل مربوط به کتاب و کتاب‌شناسی داشت و مؤلفان و مصنفان را نیک می‌شناخت و بر رموز علم رجال و مسائل درایة الحدیث و روایة الحدیق واقف و آشنا بود. او با داشتن این علوم، احادیث حسان را از احادیث ضعاف بازمی‌شناخت و بر مسائل ارزیابی محدثان و پایه‌های وثوق بر آنان وقوف کامل داشت.» |
* «دارای قریحه‌ای سرشار و ذهنی وقّاد و حافظه‌ای قوی بود. او تسلطی فراوانی به مسائل مربوط به کتاب و کتاب‌شناسی داشت و مؤلفان و مصنفان را نیک می‌شناخت و بر رموز علم رجال و مسائل درایة الحدیث و روایة الحدیق واقف و آشنا بود. او با داشتن این علوم، احادیث حسان را از احادیث ضعاف بازمی‌شناخت و بر مسائل ارزیابی محدثان و پایه‌های وثوق بر آنان وقوف کامل داشت.» |
||
نسخهٔ ۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۰۴
محمدمحسن بن علی تهرانی شهرت‌یافتهٔ فراگیر به آقابُزُرگ تهرانی با لقب شیخ (۶ آوریل ۱۸۷۶، تهران - ۳ مارس ۱۹۷۰، نجف) فقیه شیعه، محدث، تاریخ‌نگار، کتاب‌شناس و دانشنامه‌نویس ایرانی بود که از ۱۸۹۷م در عراق ساکن شد و برای اثر ۲۹ جلدی‌اش با عنوان الذریعة إلی تصانیف الشیعة شهرت علمی دارد.
گفتاوردها
- «با أبناءِ تجّار و اعیان هیچ وقت مربوط نشدم، تقید به لباس و خوراک نداشتم، هر چه بود می‌پوشیدم و هر چه حاضر بود در خانه می‌خوردم؛ فقط کتاب که اسباب کار طلبه بود، مهیا می‌کردم.» منبع
دربارهٔ او
- «دارای قریحه‌ای سرشار و ذهنی وقّاد و حافظه‌ای قوی بود. او تسلطی فراوانی به مسائل مربوط به کتاب و کتاب‌شناسی داشت و مؤلفان و مصنفان را نیک می‌شناخت و بر رموز علم رجال و مسائل درایة الحدیث و روایة الحدیق واقف و آشنا بود. او با داشتن این علوم، احادیث حسان را از احادیث ضعاف بازمی‌شناخت و بر مسائل ارزیابی محدثان و پایه‌های وثوق بر آنان وقوف کامل داشت.»
منابع
- ↑ محقق، مهدی. مفاخرنامه (مجموعه پیش‌گفتارهای دکتر مهدی محقق بر بزرگداشت‌نامه‌های انجمن آثار و مفاخر فرهنگی (۱۳۷۷–۱۳۸۸)). تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی دانشگاه تهران - دانشگاه مک‌گیل، ۱۳۹۱. ۱. شابک ۹۷۸۹۶۴۵۵۵۰۹۱۴.