احمد نراقی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[w:ملا|مُلّا]] '''[[w:ملااحمد نراقی|احمد بن محمدمهدی صفایی نراقی]]''' (۲۴ سپتامبر ۱۷۷۱، [[w:نراق|نراق]] - ۲۲ اکتبر ۱۸۲۹، [[کاشان]]) فقیه شیعه، مؤلف و شاعر ایرانی بود.<ref name="ریاض العارفین">{{یادکرد کتاب|| نام خانوادگی =هدایت| نام =رضاقلیخان| پیوند نویسنده =رضاقلیخان هدایت|ویراستار= نصرتالله فروهر | فصل=صفایی نراقی| عنوان =[[w:ریاضالعارفین|ریاض العارفین]]| کوشش =سید رضی واحدی و سهراب زارع| سال =سال ۲۰۰۹م| ناشر =انتشارات امیرکبیر| مکان =تهران| زبان =fa| صفحه =ص ۳۳۵|شابک= 978-964-00-1233-8}}</ref> |
[[w:ملا|مُلّا]] '''[[w:ملااحمد نراقی|احمد بن محمدمهدی صفایی نراقی]]''' (۲۴ سپتامبر ۱۷۷۱، [[w:نراق|نراق]] - ۲۲ اکتبر ۱۸۲۹، [[کاشان]]؛ دفنشده در [[نجف]]) فقیه شیعه، مؤلف و شاعر ایرانی بود.<ref name="ریاض العارفین">{{یادکرد کتاب|| نام خانوادگی =هدایت| نام =رضاقلیخان| پیوند نویسنده =رضاقلیخان هدایت|ویراستار= نصرتالله فروهر | فصل=صفایی نراقی| عنوان =[[w:ریاضالعارفین|ریاض العارفین]]| کوشش =سید رضی واحدی و سهراب زارع| سال =سال ۲۰۰۹م| ناشر =انتشارات امیرکبیر| مکان =تهران| زبان =fa| صفحه =ص ۳۳۵|شابک= 978-964-00-1233-8}}</ref> |
||
== گفتاوردها == |
== گفتاوردها == |
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۰۱
مُلّا احمد بن محمدمهدی صفایی نراقی (۲۴ سپتامبر ۱۷۷۱، نراق - ۲۲ اکتبر ۱۸۲۹، کاشان؛ دفنشده در نجف) فقیه شیعه، مؤلف و شاعر ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
تاراج کنی تا کی ای مغبچه ایمانها | کافر تو چه میخواهی از جان مسلمانها | |
تیری به من افکندی این طرفه که از یک تیر | در هر بنِ موی من پنهان شده پیکانها | |
ای خضر مبارک پی بنمای به من راهی | سرگشته چنین تا کی مانم به بیابانها | |
دامن مکش از دستم ای بت که به امیدت | یک باره کشیدستم دست از همه دامانها | |
پروانه صفت کردم گرد سر هر شمعی | از روی تو چون روشن شد شمع شبستانها | |
مقصود من محزون از باغ تماشا نه | چون بوی تو دارد گل گردم به گلستانها[۱] |
اندر آن کوی که سرها همه شد خاک آنجا | جهد کن زود برس ای دل غمناک آنجا | |
در خرابات مغان جای هوسناکان نیست | دل پر خون طلبند و تن صد چاک آنجا[۱] |
ترک سر گفتم نخست آنگه نهادم پایه راه | اندرین ره هرچه آید گو بیا بر سر مرا | |
طرفه حالی بین که من جویم ز زخم تیغ او | عمر جاویدان او ترساند از خنجر مرا[۱] |
شد تهی دلها ز عشق و بسته شد میخانهها | رونقی یارب به آیین مسلمانی بده[۱] |
گفتم ز دعای من شب زنده حذر کن | گفتا برو اظهار ورع جای دگر کن[۱] |
غافل مباش ای مدعی از آهِ عالم سوز من | کاین تیر آتشبار را در کورهٔ دل تافتم | |
آوخ که آخر شد کفن در هجر آن سیمین بدن | آن جامههایی را که من بهر وصالش بافتم[۱] |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ هدایت، رضاقلیخان. «صفایی نراقی». نصرتالله فروهر. در ریاض العارفین. به کوشش سید رضی واحدی و سهراب زارع. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۹م. ص ۳۳۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۰۰-۱۲۳۳-۸.