ابوطاهر خسروانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
صفحه‌ای تازه حاوی «'''ابوطاهر، طیّب بن محمد خسروانی خراسانی''' (؟ - ۹۵۳م) شاع...» ایجاد کرد
 
جز اصلاح ارقام
خط ۱: خط ۱:
'''[[w:ابوطاهر خسروانی|ابوطاهر، طیّب بن محمد خسروانی]] [[خراسانی]]''' (؟ - ۹۵۳م) شاعر فارسی‌سرا در سدهٔ چهارم هجری بود.<ref name="مجمع الفصحا">{{یادکرد کتاب|| نام خانوادگی =هدایت| نام =رضاقلی‌خان| پیوند نویسنده =رضاقلی‌خان هدایت| فصل=۲13. خسروانی خراسانی| عنوان =[[w:مجمع‌الفصحاء|مجمع الفصحاء]]| کوشش =[[مظاهر مصفا]]|| جلد =یکم. بخش دوم| سال =سال ۲۰۰۲م| ناشر =انتشارات امیرکبیر| مکان =تهران| زبان =fa| صفحه =ص ۷۲۸}}</ref>
'''[[w:ابوطاهر خسروانی|ابوطاهر، طیّب بن محمد خسروانی]] [[خراسانی]]''' (؟ - ۹۵۳م) شاعر فارسی‌سرا در سدهٔ چهارم هجری بود.<ref name="مجمع الفصحا">{{یادکرد کتاب|| نام خانوادگی =هدایت| نام =رضاقلی‌خان| پیوند نویسنده =رضاقلی‌خان هدایت| فصل=۲۱۳. خسروانی خراسانی| عنوان =[[w:مجمع‌الفصحاء|مجمع الفصحاء]]| کوشش =[[مظاهر مصفا]]|| جلد =یکم. بخش دوم| سال =سال ۲۰۰۲م| ناشر =انتشارات امیرکبیر| مکان =تهران| زبان =fa| صفحه =ص ۷۲۸}}</ref>


== گفتاوردها ==
== گفتاوردها ==

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۳۴

ابوطاهر، طیّب بن محمد خسروانی خراسانی (؟ - ۹۵۳م) شاعر فارسی‌سرا در سدهٔ چهارم هجری بود.[۱]

گفتاوردها

* * *
تا پاک کردم از دل زنگار حرص و طمع      زی هر دری که روی نهم در فراز نیست
جا هست و قدر و منفعه آن را که طمع نه      عز است و صدر و مرتبه آن را که آز نیست[۱]
* * *
فغان زا درنگت به هنگام صلح      فغان زان شتابت به هنگام جنگ
درنگم به راحت همه زان شتاب      شتابم به مردن همه زان درنگ
نبودست عشق تو بی‌هجر هیچ      به یکدیگر اندر زدستند چنگ
نهنگی است هجران و دریاست عشق      به دریا بود جاودانه نهنگ
رخت دید نتوانم از آب چشم      سخن گفت نتوانم از بس غرنگ
رخ تست خورشید و خورشید خاک      لب تست یاقوت و یاقوت سنگ
نه چون خسروانی نه چون تو بنا      بت و برهمن مشکوی و گنگ[۱]
* * *
چهارگونه کس از من به عجز بنشستند      کزین چهار به من ذره‌ای شفا نرسید
طبیب و زاهد و اخترشناس و افسونگر      به داروی و به دعای و به طالع و تعوید[۱]

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ هدایت، رضاقلی‌خان. «۲۱۳. خسروانی خراسانی». در مجمع الفصحاء. ج. یکم. بخش دوم. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۲م. ص ۷۲۸.