اثیرالدین اخسیکتی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
صفحهای تازه حاوی «'''اثیرالدین، محمد بن طاهر اخسیکتی''' با کُنیهٔ ''ابوالفضل'' هم...» ایجاد کرد |
|||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
{{ترتیبپیشفرض:اخسیکتی، اثیرالدین}} |
{{ترتیبپیشفرض:اخسیکتی، اثیرالدین}} |
||
[[رده:اهالی خوارزم]] |
|||
[[رده:اهالی ازبکستان]] |
[[رده:اهالی ازبکستان]] |
||
[[رده:اهالی ایران]] |
[[رده:اهالی ایران]] |
نسخهٔ ۱۸ ژوئن ۲۰۱۷، ساعت ۲۳:۵۰
اثیرالدین، محمد بن طاهر اخسیکتی با کُنیهٔ ابوالفضل همچنین شهرتیافته به اثیر (؟، اخسیکت -؟ دههٔ ۱۱۷۰) شاعر فارسیسرای خوارزمی در سدهٔ ششم هجری بود. [۱]
گفتاوردها
خوش آنکه مهتر و کهتر ز من همیپرسند | که در حق تو فلانی چه مکرمت فرمود | |
تو خود نگویی کاین غلتبان درین مدت | به کیل و آب و به گز ماهتاب میپیمود | |
من آن خویش بگفتم دگر تو خود دانی | قلاده نیم گسل گشت و شیر خشمآلود[۱] |
سالی است که پای در گلی نیست مرا | در سر هوس دلگسلی نیست مرا | |
در عشق بتی پار زیان کردم دل | هرسال به تازگی دلی نیست مرا[۱] |
بر ما رقم خطاپرستی همه هست | ناکامی و عشق و تنگدستی همه هست | |
با این همه در میانه مقصود تویی | جای گله نیست چون تو هستی همه هست[۱] |
تن در دادم به درد عاشق فگنت | دل بنهادم به فرقت دل شکنت | |
یا دور فلک باز رهاند ز خودم | یا آه سخر بازرساند به منت[۱] |
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ هدایت، رضاقلیخان. «۱۷۳. اثرالدین اخسیکتی». در مجمع الفصحاء. ج. یکم. به کوشش مظاهر مصفا. تهران: انتشارات امیرکبیر، سال ۲۰۰۲م. ص ۳۷۴.