تنهایی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
* «تاکنون رفیقی پیدا نکردهام که به اندازه تنهایی قابل رفاقت باشد.» |
* «تاکنون رفیقی پیدا نکردهام که به اندازه تنهایی قابل رفاقت باشد.» |
||
** [[هنری دیوید تورو]] |
** [[هنری دیوید تورو]] |
||
*«مردان بزرگ مانند عقاب هستند و آشیانه خود را روی قله بلند تنهائی میسازند.» |
|||
**[[آرتور شوپنهاور]] |
|||
== نوشتارهای وابسته == |
== نوشتارهای وابسته == |
||
* [[حریم شخصی]] |
* [[حریم شخصی]] |
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۴:۴۷
تنهایی یک حالت احساسی است که در آن یک فرد تجربهٔ یک احساس قوی از پوچی و انزوا را دارد.
گفتاورها
- «اگر تو شیرینی تنهایی را چشیده بودی از خودت هم میهراسیدی … کمترین بهرهای که بنده از تنهایی میگیرد، آسودگی از مدارا و سازش با مردم است.»
- «من ز بییاری چو در خود بنگرم/هم نپندارم که یاری داشتم.»
- از دیوان خاقانی شروانی
- «هر که خواهد که تا دین او به سلامت باشد و تن او آسوده ودل او به عافیت گو از مردمان جدا باش که این زمانه وحشت است و خردمند آنست که تنهایی اختیار کند.»
- جنید بغدادیاز تذکرة الأولیاء، عطار نیشابوری، بخش «ذکرِ جنید بغدادی»
- «تاکنون رفیقی پیدا نکردهام که به اندازه تنهایی قابل رفاقت باشد.»
- «مردان بزرگ مانند عقاب هستند و آشیانه خود را روی قله بلند تنهائی میسازند.»