مسعود جعفری جوزانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌گفتاورد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۷: خط ۷:
* «وقتی کاری را دوست دارم، به سختی یا آسانی آن فکر نمی‌کنم.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/56069/از-عبوسی‌ها-به-تنگ-آمدم</ref>
* «وقتی کاری را دوست دارم، به سختی یا آسانی آن فکر نمی‌کنم.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/56069/از-عبوسی‌ها-به-تنگ-آمدم</ref>
* «وسایل ارتباط جمعی چنان در تاروپود زندگی تنیده‌اند که فردگرایی و جمع‌گرایی را در دورترین نقاط جهان نهادینه کرده‌اند. شیوه زندگی و ارزش‌ها به‌سرعت دگرگون می‌شوند. سرعت این تغییر و تحول تا حدی است که آدم‌های میانسال در کشور، شهر و حتی خانواده خود احساس بیگانگی می‌کنند. آدم‌آهنی‌ها هرروز کارخانه‌ها را فتح می‌کنند. تعداد بیکاران در جوامع بشری هرروز بیشتر می‌شود. اصلاحات سیاسی رنگ باخته‌اند، ارزش‌های خانواده در حال فروپاشی است. ازدواج که روزی هدف و آرزوی جوانان بود، به یک ضدارزش تبدیل شده است.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/56069/از-عبوسی‌ها-به-تنگ-آمدم</ref>
* «وسایل ارتباط جمعی چنان در تاروپود زندگی تنیده‌اند که فردگرایی و جمع‌گرایی را در دورترین نقاط جهان نهادینه کرده‌اند. شیوه زندگی و ارزش‌ها به‌سرعت دگرگون می‌شوند. سرعت این تغییر و تحول تا حدی است که آدم‌های میانسال در کشور، شهر و حتی خانواده خود احساس بیگانگی می‌کنند. آدم‌آهنی‌ها هرروز کارخانه‌ها را فتح می‌کنند. تعداد بیکاران در جوامع بشری هرروز بیشتر می‌شود. اصلاحات سیاسی رنگ باخته‌اند، ارزش‌های خانواده در حال فروپاشی است. ازدواج که روزی هدف و آرزوی جوانان بود، به یک ضدارزش تبدیل شده است.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/56069/از-عبوسی‌ها-به-تنگ-آمدم</ref>
* «من تا کاری را دوست نداشته باشم نمی‌سازم؛ چراکه می‌دانم مانند دیگران‌شدن کار بیهوده و بی‌ارزشی است. از نوجوانی از عوام‌گرایی و عوام‌زدگی و پوپولیست‌بودن بیزار بوده‌ام.»<ref>http://www.sharghdaily.ir/News/114675/ترجیح-می‌دهم-راه-خودم-را-بروم</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۰:۰۲

مسعود جعفری جوزانی(۱۳۲۷/ ۱۹۴۸ م) کارگردان و فیلمساز ایرانی.

گفتاوردها

  • «فراموش نکنید که حرف زدن راحت است اما عمل به حرف کار دشواری است به همین خاطر در کنار مسئولان سینما گران هم باید دقت داشته باشند تا اسیر پیش‌داوری و قضاوت‌های زود هنگام نشوند و بیش از گذشته به یکدیگر فضا بدهند تا بتوانند عملکرد خودشان را نشان دهند.»[۱]
  • «باور کردنش برای من سخت است که برای ساخت پروژه ملی نظیر کوروش کبیر، کشور ثروتمند ما که از درآمد سرشار نفت برخوردار است پول نداشته باشد. بی‌شک این موضوع باعث می‌شود ما در مقابل کوروش شرمنده شویم.»[۲]
  • «هرپدیده، هراندیشه، هرآیین و حتی هرشیئی که وارد ایران شده است، ما اول با درک و سلیقه بومی آن را شبیه خودمان کرده‌ایم؛ بعد توانسته‌ایم از آن بهره‌برداری درستی کنیم و گاهی این را به خارج هم صادر کرده‌ایم؛ خصیصه بارزی که در گیرودار اتفاق‌های تاریخی موجب بقا و حتی رشدمان هم شده است.»[۳]
  • «وقتی کاری را دوست دارم، به سختی یا آسانی آن فکر نمی‌کنم.»[۴]
  • «وسایل ارتباط جمعی چنان در تاروپود زندگی تنیده‌اند که فردگرایی و جمع‌گرایی را در دورترین نقاط جهان نهادینه کرده‌اند. شیوه زندگی و ارزش‌ها به‌سرعت دگرگون می‌شوند. سرعت این تغییر و تحول تا حدی است که آدم‌های میانسال در کشور، شهر و حتی خانواده خود احساس بیگانگی می‌کنند. آدم‌آهنی‌ها هرروز کارخانه‌ها را فتح می‌کنند. تعداد بیکاران در جوامع بشری هرروز بیشتر می‌شود. اصلاحات سیاسی رنگ باخته‌اند، ارزش‌های خانواده در حال فروپاشی است. ازدواج که روزی هدف و آرزوی جوانان بود، به یک ضدارزش تبدیل شده است.»[۵]
  • «من تا کاری را دوست نداشته باشم نمی‌سازم؛ چراکه می‌دانم مانند دیگران‌شدن کار بیهوده و بی‌ارزشی است. از نوجوانی از عوام‌گرایی و عوام‌زدگی و پوپولیست‌بودن بیزار بوده‌ام.»[۶]

منابع