مهدی تهرانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی میرزا مهدی تهرانی (۱۳ مارس ۱۹۷۰) (۲۲ اسفند ۱۳۴۸) روزنامهنگار و دانشگاهی ایرانی است. زادهٔ تهران و بزرگشده و درسخوانده در آن؛ در جنگ ایران و عراق شرکت داشت، فرماندهٔ گروهان یکم دسته اول یگان تکاور غواص و از بازماندگان عملیات کربلای ۴ است. از سال ۱۹۸۸م/ ۱۳۶۷ش به نقد، تاریخنویسی و تدریس در حوزهٔ سینما روی آورد. در دانشگاههای تهران، کالج دانشگاهی لندن، مکگیل و برکلی تحصیل کرد و در سال ۱۹۹۹م/ ۱۳۷۸ش دکترای خود را گرفت.

گفتاوردها[ویرایش]
نوشتهها[ویرایش]
- فاجعهٔ چرنوبیل در کنار پنهانکاری و تعلل مقامات حکومتی بیانگر این بود که برای مسئولان رژیم دیکتاتوری اتحاد جماهیر شوروی آنچه مهم است، فقط بقای نظام است و حفظ جان و آیندهٔ مردمانشان و مهمتر، مردمان کشورهای همسایه هیچ شأن و منزلتی ندارد. حالا بیش از سه دهه است که از رخداد غمبار چرنوبیل میگذرد و اکنون با ویروس کرونا روبرو شدهایم. رویدادی فاجعهآمیز که عواقب جهانیاش را اکنون شاهد هستیم. در این باره نیز گفتمانها و گمانها و گزارشها فراوان است که دولت چین پنهانکاری مشابهای مانند پنهانکاری مقامات شوروی سابق در قبال رخداد چرنوبیل داشتند. اطلاعرسانی را در اول پیدایش این فاجعه از بیخ و بن برکندند. سرایت ویروس یه استانهای همجوار ووهان سبب شد اطلاعرسانی قطرهچکانی را پیشه کنند و سرانجام وقتی ویروس در کشورهای دیگر قربانی گرفت، چینیها کمونیست تکحزبی، اقرار کردند که بله! یک خفاشی بوده که یک بدبختی آن را خورده و معلوم شده که خفاش از ناکجاآباد ویروسی شده و سپس این ویروس توسط پزنده و خورنده خفاش کذایی نشست کردهاست!...
- ۱۱ آوریل ۲۰۲۰/ ۲۳ فروردین ۱۳۹۹، «رونمایی از وجدانهای چالشده در پیادهروهای ووهان»، روزنامهٔ «همشهری»[۱]
- من آرزو دارم که در قرن جدید ستارههایی که متولد میشوند در دین و ملیگرایی و نوگرایی و دغدغهمندی تمام اقشار جامعه بویژه طبقه متوسط (به عنوان قلب تپنده هر جامعه واقعی) پیشقدم باشند.
- آرزوی من برای قرن جدید این است که ستارههایی که متولد شدند به حق و با شایستگی جا را برای پیرمردها سخت کنند. و این برای ما خوش خواهد بود. به مانند اکثر کشورهای دارای اقتصاد علمی، فرهنگ پویا و دارای ثبات نسبی بازار و قیمتها، پیرمردها اتاق فکر، آن هم به درخواست جوانان سیاستمدار زیر ۵۰ ساله تشکیل خواهند داد و تجربهها را منتقل خواهند کرد.
- ۲۴ مارس ۲۰۲۲/ ۴ فروردین ۱۴۰۱، «یادداشت نوروزی»[۲]
دربارهٔ او[ویرایش]
- من به این مهم باور دارم که او آخرین نفر از نسل مورخان سینما و منتقدان فیلم است که هنوز وفادار به مکتب ورتوف، پودوفکین و سینمای مطبخی است.
- ورا کوتلوسکایا[۳]
- این جوانک هنوز جستجوگر سینمای مطبخی است. حیف که درست میگوید!
- آرتور نایت، خطاب به رندل کلایسر، سال ۱۹۹۰[۳]
- او منتقد فیلم و مورخ سینمایی قابلی خواهد شد بشرطی که نظرات افراطی اش دربارهٔ ژیگا ورتوف و وسیوالاد پودوفکین را کنار بگذارد!
- کریستین راس، استاد دانشگاه مکگیل[۳]
- من اینکه مهدی تهرانی مردهپرست باشد و فقط به سینمای کلاسیک بپردازد را مبالغه آمیز میدانم.
- راجر ایبرت، خطاب به دانشجویان پردیس تاریخ و هنر دانشگاه برکلی ۲۰۰۰[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ «رونمایی از وجدانهای چالشده در پیادهروهای ووهان». همشهری آنلاین. ۲۰۲۰-۰۴-۱۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۲۱ مارس ۲۰۲۲. بازبینیشده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۸.
- ↑ «در قرن جدید جایی برای پیرمردها نیست». خبرآنلاین، ۴ فروردین ۱۴۰۱. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۳ مه ۲۰۲۲.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «دربارهٔ آرا و نظریههای سینمایی آخرین نسل پیرو مکتب ورتوف، پودوفکین و سینمای مطبخی». همشهری آنلاین. ۲۳ اسفند ۱۴۰۰. بایگانیشده از نسخهٔ اصلی در ۱۴ مه ۲۰۲۲.