طهمورث

طهمورث یا طهمورت دیوبند سومین پادشاه کشور یا ملّت ایران در شاهنامه است که سی سال حکمرانی نمود.

درباره طهمورث

در شاهنامه

پسر بد مر او را یکی هوشمند//گرانمایه طهمورت دیوبند
بیامد به تخت پدر بر نشست// کمر بر میان رسم او را ببست

دستاوردهای طهمورث

پوشش

پس از پشت میش و بره پشم و موی// برید و به رشتن نهادند روی
به کوشش ازو کرد پوشش به جای// به گستردنی بد هم او رهنمای

اهلی‌کردن سایر جانوران

رمنده ددان را همه بنگرید// سیه گوش و یوز از میان برگزید
به چاره بیاوردش از دشت و کوه// به بند آمدند آن که دور از گروه

ز مرغان همان را که بد نیک‌ساز//چو باز و چو شاهین گردن‌فراز
بیاورد و بآموختن‌شان گرفت// جهانی بدو مانده اندر شگفت

چن این کرده شد، ماکیان و خروس// کجا بر خروشد گه زخم کوس
بیاورد و یکسر به مردم کشید// نهفته همه سودمندش گزید

دربند کردن اهریمن و دیوها

برفت اهرمن را بد‌ افسون ببست// چو بر تیزرو بارگی برنشست

جهاندار طهمورت بافرین// بیامد کمربستهٔ رزم و کین
یکایک برآراست با دیو چنگ// نبد جنگشان را فراوان درنگ
ازیشان دو بهره بد افسون ببست// دگرشان به گرز گران کرد پست

نوشتن

نبشتن به خسرو بیاموختند// دلش را چو خورشید بفروختند
نبشتن یکی نی، چه نزدیک سی// چه رومی چه تازی و پارسی
چه سُغدی چه چینی و چه پهلوی// نگاریدن آن کجا بشنوی