شیخ مفید
ظاهر
ابوجعفر محمد بن محمد بن نعمان (بهعربی: أباجعفر محمد بن محمد بن النعمان) معروف به شیخ مفید (بهعربی: الشیخ المفید) فقیه و متکلم شیعه در قرن چهارم هجری قمری بود.
دربارهٔ او
[ویرایش]- محمد بن محمد بن نعمان بن عبدالسلام بن جابر بن نعمان بن سعید بن جبیر، شیخ و استاد ما است. فضل او در فقه و حدیث و ثقه بودن او مشهورتر از آن است که توصیف شود.
- احمد بن علی نجاشی[۱]
- محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن معلم، از متکلمین امامیه است. در عصر خویش مرجعیت شیعه به او منتهی گردید. در فقه و کلام بر هر کس دیگر مقدم بود. حافظه خوب و ذهنی دقیق داشت و در پاسخ به سؤالات، حاضرجواب بود.
- شیخ طوسی[۲]
- وی (شیخ مفید) بسیار از مستمندان دستگیری میکرد، فروتنی و خشوع وی زیاد، و نماز و روزهاش فراوان، و لباسش زبر بود.
- ابن ابیطی[۳]