شیخ صدوق

ابوجعفر محمد بن علی بن موسی بن حسین بن بابویه قمی معروف به شیخ صدوق (۳۰۶ — ۳۸۱ هـ.ق) محدث، فقیه و متکلم شیعه در قرن چهارم هجری قمری بود.

دربارهٔ او

• شخصیتهائی در اینجا (قم) پرورش یافتند که وقتی به اقطار عالم اسلامی سفر میکردند، محفل آنها محفل فیض بود. شیخ صدوق که جزو نسل سومی‌ها و چهارمی‌های این  حرکت عظیم است، وقتی به بغداد رفت - که بغداد مرکز شیعه و مرکز حدیث بود - در پای منبر او علما و فضلا و بزرگانی جمع شدند و از او استفاده کردند. لذا ملاحظه میکنید که شیخ صدوق، شیخ و استاد شیخ مفید است. بنابراین قم شد مرکز [علوم دینی].
  • سید علی خامنه‌ای
• محمد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، که کنیه‌اش ابوجعفر است، شخصیتی بزرگ و حافظه قوی داشت، آگاه به فقه و اخبار و رجال بود. تصنیفات بسیاری دارد که در الفهرست به آنها اشاره کردیم.
  • شیخ طوسی