رومن گیرشمن
رومن گیرشمن (زاده ۳ اکتبر ۱۸۹۵ – درگذشته ۵ سپتامبر ۱۹۷۹) باستان‌شناس فرانسوی اوکراینی‌تبار و متخصص در زمینه ایران باستان بود. گیرشمن نزدیک به سی سال از عمر خود را در کاوش در محوطه‌های باستانی در سراسر ایران و افغانستان گذراند.
گفتاوردها
[ویرایش]- «از میان پادشاهان عدهٔ معدودی هستید که پس از خود شهرت و نامی نیک مانند کوروش به جا گذاشته‌اند. کوروش سردار بزرگ و پیشوای مردم بود. بخت نیز با او یاری می‌کرد. وی سخی و نیک‌خواه بود و اندیشه آن نداشت که ممالک مفتوحه را به اتخاذ روشی واحد ملزم نماید؛ بلکه این خردمندی را داشت که مؤسسات هر یک حکومت‌هایی که به تاج و تخت خود ضمیمه می‌کرد، لاتغیر باقی گذارد. او هرجا که رفت خدایان مذاهب مختلف را به رسمیت شناخت و تصدیق کرد. همواره خود را جانشین قانونی حکمرانان بومی معرفی می‌نمود ... پارسیان کوروش را پدر و یونانیان که وی ممالک ایشان را تسخیر کرده بود، او را سرور و قانون‌گذار می‌نامیدند و یهودیان او را به منزلهٔ ممسوح پروردگار محسوب می‌داشتند.»
- گیرشمن، ایران از آغاز تا اسلام، ۱۲۳ و ۱۲۴.
- «ملت ایران در برابر همه تهاجمات مقدونیان، عربان، مغولان و ترکان، نه تنها توانست نیروی ادامه بقای خویش را حفظ کند، بلکه همچنین توانست این عناصر خارجی را ایرانی سازد. این ملت در طی تاریخ متمادی خویش نیروی حیاتی خارق‌العاده‌ای نشان داده‌است.»
درباره او
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- گیرشمن، رومن. ایران از آغاز تا اسلام. ترجمهٔ محمد معین. چاپ اول. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، ۱۳۳۶.
