عبدالرحمن کواکبی

از ویکی‌گفتاورد

عبدالرحمن کَواکِبی (۱۸۵۵ - ۱۹۰۲) مؤلف، فیلسوف و نظریه‌پرداز سوری.

«امّتی که همه یا بیشترِ مردمش، دردهای استبداد را حس نکند، شایستهٔ آزادی نیست.»

گفتاوردها[ویرایش]

  • «استبداد اصل هر فساد است.» (الاستبداد أصل لکل فساد)[۱]
  • «یک مستبد فردی ناتوان است، نه یاوری و نه نیرویی دارد جز اطرافیانش، که دشمنان عدل و دوستان جور اند.»[۲]
  • «اگر استبداد مردی بود و می‌خواست نسب خود را بگوید، می‌گفت: من شر هستم، پدر ظلم و مادر سوء استفاده و توهین، خواهرم خانهٔ درد و عمویم زیان و دایی ام تحقیر و پسرم فقر و دخترم بطالت است. وطنم خراب آباد و عشیره‌ام نادانی است.»[۳]
  • «امّتی که همه یا بیشترِ مردمش، دردهای استبداد را حس نکند، شایستهٔ آزادی نیست[۴]
  • «استبداد با خشونت مقاوم نمی‌شود، با آرامی و به تدریج مقاوم می‌شود.»[۵]

منابع[ویرایش]