زبان لاتین

از ویکی‌گفتاورد

لاتین زبانی از خانوادهٔ زبان‌های ایتالیک که به مانند بیشتر زبان‌های اروپایی از زیرشاخه‌های زبان نیا-هندواروپایی است .این زبان روزگاری در بخشی از اروپای کنونی صحبت می‌شد.

گفتاوردها[ویرایش]

  • «هنگامی که کردارِ نیاکانمان [رومی‌ها] را در نظر می‌گیرم ... به نظرم می‌آید که اعمالِ ما نه تنها در امپراتوری بلکه در انتشار زبانِ آن‌ها، بر ایشان پیشی گرفته است ... زیرا هیچ ملّتی زبانش را به اندازه‌ای که ما زبانمان را انتشار دادهخ ایم، گسترش نداده است. ما در مدّتِ نسبتاً کوتاهی زبانِ رومی را تقریباً در سراسرِ غزب - و نه در یک قسمتِ کوچک از شمال و افریقا - گسترش داده‌ایم ... مردم و ملّت‌ها مدّت‌ها پیش قانون روم را همانندِ باری تحمیلی و نامبارک کنار گذاشتند. امّا زبانِ رومی برای آن‌ها از هر شهدی شیرین تر، از هر ابریشمی عالی تر و از هر طلا و جواهری قیمتی تر بود و آن را مثلِ عطّیه‌ای بهشتی گرامی داشتند. به همین دلیل قدرتِ زبانِ لاتین عظیم است. ما روم و سلطهٔ آن را از دست داده‌ایم ... با این همه هنوز هم حکومت می‌کنیم ... هر جا که زبانِ رومی سلطه دارد، همان جا امپراتوری روم است.»
    • لورنزو والا در «زبانِ عالیِ لاتین» (۱۴۴۴م)، برگرفته از «انسانگرایی در رنسانس»، نوشتهٔ دونالد آر. کلی Donald R. Kelley
  • «چه کسی هست که نداند هنگامی که زبانِ لاتین شکوفا شود، همهٔ پژوهش و مقرّرات پیشرفت می‌کنند و هنگامی که لاتین از بین برود، همهٔ آن‌ها نیز ویران می‌شوند؟ مشهورترین فیلسوفان، بهترین سخنوران و بزرگ ترین نویسندگان برای درست سخن گفتن [ استفاده از زبان لاتین] شور و شوق دارند.»
    • لورنزو والا در «زبانِ عالیِ لاتین» (۱۴۴۴م)، برگرفته از «انسانگرایی در رنسانس»، نوشتهٔ دونالد آر. کلی Donald R. Kelley

وابسته[ویرایش]