رده:اساتید معنوی

اساتید معنوی (باطنی)^[۱] به افرادی گفته می‌شود که دارای دانش، حکمت و فرزانگی ویژه‌ای در حوزه‌های مختلف بوده و از این دانایی خود برای راهنمایی و تعلیم دیگران استفاده می‌کنند. هر چند این لفظ از زاویه مذهبی بیشتر در هندوئیسم بکار برده می‌شود ولی در سایر ادیان هندی و حتی جنبشهای غیر دینی نیز مصطلح است. در غرب، این لفظ برای اشاره به تمام کسانی اطلاق می‌شود که دارای پیروانی در سطح جهان هستند اما ضرورتاً در مکتب دینی یا فلسفی خاصی قرار ندارند. مطابق نظر یکی از محققان برجسته در زمینه مطالعات گوروئیسم و رئیس مرکز تحقیقات و ارزیابی جریانهای معنوی، معلمان معنوی را می‌توان به سه دسته کلی تقسیم کرد؛ شامل اساتید کوچک (گوروها)، اساتید بزرگ و آواتارها.

منابع[ویرایش]