ابراهیم خواجه‌نوری
ابراهیم خواجه‌نوری (۱۲۷۹–۱۳۷۱) نویسنده، روانشناس، روزنامه‌نگار و سیاستمدار ایرانی
گفتاوردها[ویرایش]
- «امروز درستی و راستی بی‌شعوری محسوب می‌شود. حسِّ ملّیّت و قومیّت و نوع دوستی جزو خرافات و اباطیل به قلم می‌رود و حتّی محبّت به فامیل و علاقه به زن و بچّه و برادر و خوهر هم موردِ تمسخر و مضحکه واقع گردیده است و یک مُشت مردِ بی مسلک و بی «ایده‌آل» و عاری از هر گونه مقدّسات، تمامِ مراتب عالی انسانی را از دست داد و در قعرِ منجلابِ خودخواهی و خودپسندی مثلِ مگس‌های بال شکسته دست و پا می‌زنند...».
- در مقالهٔ مشهورش به نام «مشهودات گفتنی» در روزنامهٔ شفقِ سرخ، شمارهٔ (۲۳/۸/۱۹۳۲م) ۱/۶/۱۳۱۱
- [ادامهٔ گفتاوردِ بالا]: «اعتماد که پایه و اساسِ زندگی اجتماعی است از ایران یکسره رخت بر بسته است. وزیر به رؤساء اعتماد ندارد، رؤساء به اعضاء اعتماد ندارند، زن به شوهر و برادر به خواهر و حتّی پدر به پسر اعتماد ندارد و همه هم حق دارند.»
- در مقالهٔ مشهورش به نام «مشهودات گفتنی» در روزنامهٔ شفقِ سرخ، شمارهٔ (۲۳/۸/۱۹۳۲م) ۱/۶/۱۳۱۱